شش ماهگی آغازتجربه های جدید...
شش ماهگی آغازتجربه های جدید... بالاخره شش ماه گذشت ودخترم بعدازشش ماه خوردن شیرمامانیش حالامیتونه علاوه براون غذاهای دیگه هم بخوره البته نه هرغذایی،اول غذاهای ابتدایی مثل فرنی وحریره وپوره وسوپ وبدین ترتیب.
مامانی ازچندهفته قبل تواینترنت سرچ کرده ولیست وروش پخت غذاهایی که بایدبه شمابده روپیداکرده.
گرچه مرکزبهداشت هم یک برنامه غذایی کامل به مامانی داده ومنم سعی میکنم باتمام وجودوعاشقانه برات غذادرست کنم تادخملم روزبه روزتپل تروقوی تربشه.
اولین روزغذاخوردنت مصادف شده بودباشب یلدا وچون امسال شب یلدابا شهادت امام رضا وشهادت پیامبراکرم تداخل داشت شب یلداافتادبرای سوم دیماه ومن این روزرابه فال نیک میگیرم چون بازعددسه برام یک خاطره دیگه ماندگارکرد.
عزیزمامانی وآقاجون که ازدوروزقبل اومده بودن تاهم زیارت کنندوهم اولین شب یلدای نوه ی گلشون درکنارش باشن.عزیزمامانی روزاولی که رسیدبرات آردبرنج درست کردوبادام هاراپوست گرفت وآسیاب کردوبرای حریره آماده کرد.وروزاول برات فرنی درست کردوبهت دادوشماهم سه تاقاشق مرباخوری ازاون فرنی راخوردی وهنوزهم به خوردن بیشترمیل داشتی ولی چون روزاول بودعزیزم ومعدت هنوزبه غذاخوردن عادت نداشت مجبوربودیم ازکم شروع کنیم.تنهاچیزی که خوردنش اذیتت میکنه قطره آهنه که وقتی بهت میدم میخوای بالابیاری وحتی دوبارهم بالاآوردی ودوتاازلباسات راخراب کردی چون قطرش انقدرناجوره که وقتی جایی میریزه سریع سیاه وزردش میکنه.ولی خب چه میشه کرد.درسته دوست نداری ولی عزیزکم آهن برای بدنت لازمه ومامانی مجبوره بهت بده.علاوه برغذاخوردن که تاولین تجربت تواین ماه بودنشستن وجیغ کشیدن وکلی شیرین کاری های دیگه هم اولین تجربه هایی بودکه تواین ماه برات رقم خورد.
دوسه روزازشش ماهگیت گذشت ودیدم یک دفعه پاهای کوچولوت وبالاآوردی ونیمه خیزنشستی اونجابودکه من وبابایی وعزیزمامانی وآقاجون کلی ذوق کردیم وکلی قربون صدقت رفتیم.
عزیزم هر روزیک کارجدیدانجام میدی ومامانی وبیشترعاشق خودت میکنی.روزبه روزشیرین ترمیشی اینم بگم شیطون ترهم میشی.ازاین سرخونه میری اون سرخونه.وهرچیزی رابرمیداری.یکی دوروزهم هست که یادگرفتی جیغ میکشی وازجیغ زدن خودت ذوق میکنی وبااین کارت میخوای جلب توجه کنی.
جمعه پنجم دی ماه شش ماه وپنج روزداشتی که من وعزیزمامانی وبابایی به آتلیه بردیمت وکلی ازت عکس گرفتیم شماهم کلی شیطونی میکردی وهمه جارابهم میریختی.اونجالباسایی که ازقبل مخصوص آتلیه سفارش داده بودم راتنت میکردم وعکاس هم تندتندازت عکس میگرفتواخرکاری هم انقدرخسته شدی که خوابت بردوتونستیم ازحالت خوابت هم عکس بگیریم.فردای اون روزهم به آتلیه برای انتخاب عکس رفتیم انقدرعکسات قشنگ شده بودکه خانمی که فتوشاپ کاربودمحوعکسات شده بودومیگفت نمیخوادانتخاب کنیدخودم سعی میکنم همه راتوآلبوم بیارم آخه همه عکساش قشنگه.واین شدکه مامانی سه برگ به آلبومت اضافه کردکه همه عکسات توآلبوم جابشه.
بعدازیک هفته ای که عزیزمامانی پیشمون بودکلی به مامانی کمک کردوکلی هم به شماوابسته شده بودوهرروزباهات بازی میکردوبهت غذامیدادمجبوربودبه تهران برگرده چون دایی معین امتحاناش شروع شده بودومیبایست به درسای دایی رسیدگی کنه.روزآخری عزیزمامانی بعدحرم وقتی به خونه اومدبرای مامانی کفش وبرای شماهم یک سرهمی باشلوارش خریده بودهمون روزهم مامانی کلی تب ولرزکردکه آخرکاربه درمانگاه کشید.عزیزمامانی هم ازسردلتنگی کلی گریه میکرد وپاهای کوچولوتومیبوسید.دخترم راه دور ودورازپدرومادربودن خیلی سخته .درسته همه ایناقسمته ولی باخودم عهدکردم کهوقتی بزرگ شدی وبرای خودت خانمی شدی وزمان ازدواجت رسید اگه شاه پریون هم بیادخواستگاریت وبخوادتوراراه دورببره وازمن جدات بکنه بهش دخترندم.
چون خودم کشیدم میدونم جدابودن ازپدرومادرچقدرسخته.ازخدامیخوام هیچ وقت توراازم دورنکنه که مامانی اصلاطاقت دوری نفسیشونداره.
دخترم هزارماشا...فوق العاده باهوشی وتحرک وانرژی سرشاری داری.کارهایی میکنی که نه به سنت میخوره نه باون قدوبالای کوچولوت خوشکلم.مثلا دست میگیری به میزومبل میایستی.ویاکنارمیزتلویزیون میری ودستت ومیگیری وبلندمیشی و فلش راازتورسیورماهواره درمیاری ومیخوری.ویابه محض روشن شدن لب تاپ خودتوسریع میرسونی وبه کلیداش میزنی.به محض شنیدن الله واکبرخودتوبه جانمازمیرسونی ویه نگاه به من وبابایی میکنی ومهروبرمیداری.تلفن که زنگ میخوره به تلفن نگاه میکنی ووقتی گوشی روبه دستت میدم با دراوردن صداازخودت جواب میدی.منتها این کاروفقط برای صداهایی که برات آشناست درمیاری.جدیدن هم که توآشپزخونه میای ودستت وبه جعبه نوشابه میگیری ومیایستی ویامیری طی روبرمیداری.ویاچهاردست وپاکنارحمام میری وپادری که به شکل ماهی هست روبرمیداری.دخترم اینجوری بهت بگم فقط درحال فعالیت کردنی ومامانی بایدهمیشه دنبالت باشه تابرات اتفاقی نیفته.گرچه بارهاشده که باکوچکترین غافل شدن ازت سرت خورده زمین ولی انقدرمظلوم ونجیب وصبوری که هیچ چی نمیگی.وجوددختری به شیرینی وباهوشی ونجابت تومعجزه ایست ازطرف خدای بزرگ برای من.خدایاهزاران بارشکرت به خاطرداشتن چنین فرزندی...
شش ماه وچهارروزه بودی که برای اولین باردوتایی باماشین دنبال دخترعموت فاطمه زهراجون رفتیم.چون مامانش برای امتحاناش به نیشابوررفته بودوماشینش روبه مادادتادنبالش بریم وازمدرسه بیاریمش
سوفیاجون درحال دیدن سایت خوب نی نی وبلاگ واین عکسی بودکه مامانی برای شرکت درجشنواره نی نی وبلاگ فرستاد.
بدون شرح
اولین باری که دخترم نشسته
علاقه شدیددخترم به درآوردن دستمال کاغذی ازجعبه
علاقه شدیددخترم به فلش متصل به رسیورکه هرروزمیکندی ومیخوردیش
خوش به حال دخترم که بابایی براش یه شب کلی اسباب بازی خرید.
دم درآشپزخونه بده؛بفرماییدتو
موزیسین کوچولوی مامانی
بفرماییدنوشیدنی!!!
یک شب حدودساعت دوبودکه بردمت تواتاقتوشماهم نشستی سرکشوی لباستوولباساتوازکشوبیرون میریختی ومنم ذوق میکردم ونگات میکردم که دخملم بزرگ وشیطون شده
هروقت گمت میکردم دم درحموم پیدات میکردم
بایدببینم که تواین کارتن چیه!!!
راحت باش!!!کنترلتوبخور
ژستت توحلقممممم
میخوام نمازبخونم،کدوم چادروبردارم؟؟؟
قبول باشه سوفیاسادات،التماس دعافرشته کوچولوی من
بی بی انیشتین من درحال مطالعه
